Sebastiaan Vonk, adoptant van het graf van CPL Lawrence F. Shea

Hoe het begon...

Ik las vroeger wel eens op school of gewoon thuis een boek over het verzet in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik vond deze verhalen boeiend. Op internet ben ik gaan zoeken naar sites over de Tweede Wereldoorlog en van mijn vader kreeg ik het boek “Van D-Day tot Berlijn” van Stephen E. Ambrose. Na het gezien hebben van enkele sites over de Tweede Wereldoorlog en het boek gelezen te hebben ben ik echt geïnteresseerd geraakt in de Tweede Wereldoorlog en is het bijna niet meer weg te denken in mijn dagelijks leven.

Sebastiaan bij het graf van Lawrence F. Shea

Op een forum over de Tweede Wereldoorlog las ik dat het mogelijk was om een graf te adopteren op de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten. Ik vond het een mooi idee. Een paar dagen later meldde ik mij aan via de website aan voor het adopteren van één graf. Het duurde een paar maanden maar in augustus 2006 kreeg ik dan mijn adoptiecertificaat binnen. Het graf was van Lawrence F. Shea, een Korporaal in het 318th Infantry Regiment van de 80th Infantry Division en was gesneuveld op 2 april 1945.

Nadat ik het certificaat had binnengekregen begon ik meteen met het zoeken naar informatie. In het begin vond ik nog niet veel. Zijn gegevens bij de archieven in Amerika waren bij de brand in rook opgegaan. Maar ik kreeg steeds meer hulp van mensen uit Amerika. Met hun hulp vond ik steeds meer informatie over Lawrence F. Shea en over zijn familie. Ik had niet verwacht dat mensen in Amerika zo behulpzaam zouden zijn. Ze zijn je heel erg dankbaar dat je dit doet en helpen je graag met het vinden van informatie over jouw adoptiegraf. Zonder hen had het veel langer geduurd voordat ik de informatie zou hebben die ik nu heb over Lawrence. Ik ben hen dan ook heel erg dankbaar.

In de herfstvakantie van 2006 ging ik voor het eerst naar de begraafplaats in Margraten en naar zijn graf. Na twee uur gereden te hebben kwamen we, ik en mijn vader, aan op Margraten. Het was niet al te best weer maar dat kon mij op dat moment weinig schelen. Na een vaasje met water gepakt te hebben liepen we de begraafplaats op. Ik kreeg een raar gevoel toen ik al die graven zag. Zoiets had ik nog nooit eerder gezien.
Al snel hadden we het graf van Lawrence F. Shea gevonden. Nadat ik de bloemen had geplaatst bij het graf bleef ik er een tijdje bij staan. Na een paar maanden onderzoek te hebben gedaan naar hem stond ik dan bij zijn graf. Het was apart om dan bij het graf te staan van de soldaat waar je het graf van geadopteerd hebt.

Doordat ik wat namen had van zijn familie ging ik op zoek in de hoop zijn familie te vinden. Ik zocht op internet naar de namen en telefoonnummers van mensen die mogelijk zijn familie konden zijn. Iemand in Amerika belde voor mij maar steeds geen familie. Totdat ik opeens een mailtje ontving: iemand had een neef van Lawrence gevonden. Ik kan niet beschrijven hoe blij ik op dat moment was. Ik stuurde meteen een mailtje en kreeg al snel antwoord. Na met elkaar kennis gemaakt te hebben stuurde hij mij informatie over Lawrence en stuurde hij wat foto’s. Ik wist nu eindelijk hoe hij eruit zag en van wie ik het graf geadopteerd had.

Lawrence F. Shea

Ik vond, en vind, steeds meer informatie. En het onderzoek naar hem is nog lang niet klaar. Ik heb nu al meerdere malen zijn graf bezocht en er bloemen gelegd en krijg nog steeds informatie binnen. En ik heb het idee dat het onderzoek naar Lawrence F. Shea nog lang niet klaar is. Want ik weet over sommige periodes in zijn leven bijna nog niks.

Memorial Day

Dit zou mijn eerste Memorial Day worden zo ik wist niet wat ik ervan kon verwachten. ´s Ochtends vroeg zijn we vertrokken. We gingen eerst nog langs Henri-Chapelle waar mijn andere adoptiegraf ligt begraven en waar het al een dag eerder Memorial Day geweest was.

Nadat ik daar bloemen had gebracht gingen we naar Margraten toe. Op de heenweg hadden we al kunnen zien dat het er erg druk was. Nadat we de auto geparkeerd hadden gingen we de begraafplaats op. Wat zag dat er mooi uit! Al die vlaggetjes en bloemen bij de graven gaf een mooi gezicht. We liepen naar het graf van Lawrence F. Shea toe om de bloemen neer te leggen, vaasjes waren al op, ik maakte wat foto’s van het graf en ging daarna wat eten voordat er foto’s voor FBNF zouden worden gemaakt.

We zochten daarna een plekje op de tribune voor de ceremonie. De volksliederen waren indrukwekkend en ook de toespraken waren interessant. Van de Engelse toespraken begreep ik jammer genoeg niet heel veel aangezien mijn Engels niet heel goed is. Ik vond het enigszins wel jammer dat men begon over de gevechten in Afghanistan, aangezien Margraten een begraafplaats is voor gesneuvelden uit de Tweede Wereldoorlog.
Het verbaasde mij dat er zoveel kransen werden gelegd. Ik was eerder al op Henri-Chapelle geweest waar veel minder kransen lagen.
De fly-over was echt geweldig. Een mooi eerbetoon voor alle gesneuvelden die begraven liggen op Margraten.
De ceremonie werd perfect geleid door Frenk Lahaye. Ik wil hem daarvoor dan ook bedanken.

Al met al was deze Memorial Day een dag om nooit meer te vergeten. Ik hoop dat ik er nog vele mee mag maken.

Sebastiaan Vonk